در جامعه ی امروز ، یک جوان باید توانمندی های واقعی خود را بشناسد و مهارت بیاموزد تا بتواند درآینده ، کارآفرینی موفق شده و ایجاد شغل کند . دراین بین دولت نیز باید تمرکزش را معطوف برمهارت آموزی دانش آموزان و دانشجویان کرده تا آنها پس از فارغ التحصیلی از مدرسه و دانشگاه ، بعنوان جوانانی مهارتی و آموزش دیده ، و با خلق ایدههای جدید و کارآفرینانه جذب بازار شده و مقام و جایگاه مناسب خود را بدست آورند و در جهت نیل رفاه اقتصادی قدم بردارند .
راهکارهایی برای افزایش مهارت افزایی
- به جهت افزایش مهارت آموزی ، نقش معلم و استاد در یادگیری دانش آموزان و دانشجویان بسیار مهم است و بایستی امکانات لازم و زمینهها در جهت مهارت آموزی آنان فراهم گردد ، همچون توسعه ی آموزشکدههای فنی و حرفهای که می توانند راهگشا باشد .
- نخبگان علمی و مهارتی ، این سرمایه های کشور می توانند بعنوان یک کارآفرین وارد عرصه ی کار شده و برای دیگران شغل ایجاد کنند .
- آموزش دادن مدیرانی توانا که قادرند درشرایط فعلی کسب و کار، با مهارت آموزی سرمایه های انسانی ، فرصت های جدیدی را برای ایجاد کسب و کار در مجموعه های خصوصی کشور رقم بزنند .
- برای رونق پیدا کردن فرهنگ مهارتآموزی در جامعه و جایگزین کردن به جای فرهنگ مدرکگرایی ، رسانهها می توانند نقش بسزایی داشته باشند .
- با تغییردادن زمینههای قانونی و مقررات ، عدم الزام کارفرمایان برای داشتن مدارک تحصیلی افراد و الویت قراردادن مهارت برای مشاغل مختلف ، می توان گامی در جهت مهارت گرایی برداشت .
از جمله فرصت های شغلی برای مهارت آموزی ، آموزش مهارت به سه قشر دانشجویان، سربازان و زندانیان است که زمانی از زندگی خود را در مکانی می گذرانند . بعنوان مثال زندانیان با آموزش و در محیط کار واقعی قرار گرفتن ، موفق به تولید می شوند و موسسات داخل زندان با فروش تولیدات آنها ، قسمتی از هزینه های خانواده ی زندانی را تامین می کنند ، ضمن اینکه زندانی پس از اتمام دوره ی حکم جرم ، با مهارتی که آموخته ، می تواند در خارج از زندان صاحب شغل شود .
چگونگی ارزش گذاری مهارت
با آموزش های لازم در زمینه ی منابع انسانی کشور، به فعالان اقتصادی و آگاه کردن آنها ، قادر هستیم افرادی را که ازمهارت لازم در شغل موردنظر برخوردار هستند ، شناسایی کنیم . این موضوع باید در جامعه فرهنگ سازی شود که برای داشتن جایگاه بهتر در جامعه و برخورداری از مزد ی بالاتر ، هر فرد باید از مهارت بیشتری برخوردار باشد .
نمونه طرح های دوره ی مهارت آموزی
دراجرای یک طرح ، فرد کارآموز دورهها می تواند در کارگاه واقعی قرار بگیرد و ارتباط های نرم نظیر فن بیان و مذاکره را یاد بگیرد .
طرح ” کهاد ” ، یکی از طرح های مهارتآموزی است که با دانشگاهها تفاهمنامههایی امضا میشود . این طرح از سمت ریاست سازمان فنی و حرفهای کشورمطرح شده و ویژه ی دانشجویان دانشگاهها است ، در آن بین ۱۸ تا ۲۴ واحد درسی دانشجویان در زمانی بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ ساعت آموزش مهارتی، معادلسازی شده و دانشجویان در قالب مراکز توانمندسازی، دوره ی آموزش مهارتی را می گذرانند .
در حوزه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات ، برای فارغالتحصیلان دانشگاهی طرح ” نخلستان ” در نظر گرفته می شود که در آن افراد فارغالتحصیل با ارتباطات موجود با بنگاههای اقتصادی، به مهارتآموزی در محیط واقعی صنایع و صنوف دعوت شده و با آموزش مهارت دریافتی، ارتقا پیدا میکنند ، سپس با شناختی که از محیط کار دارند و با ارائه ی ایده های جدید به شرکتهای دانشبنیان متصل می گردند .
با ارتباط فنی و حرفهای گرفتن با نخبگان علمی شاغل در شرکتهای دانش بنیانی که ، مهارت لازم برای انجام کار را ندارند و با اتصال آنها با نخبگان مهارتی می توان شرکتهای دانشبنیان مهارتی خوب با بهره وری بیشتری را بنا نهاد .
مهارت آموزی در سیستم آموزشی
متاسفانه مهارت آموزی در آموزش و پرورش نادیده گرفته می شود و شاخصه ی موفقیت یک دانش آموز در کنکور – بدون در نظر گرفتن توانمندی و مهارت وی – صرفا پاسخ های صحیحی است که به سوالات یا تست ها می دهد و همین نقص درادامه در سیستم آموزش عالی هم به چشم می خورد . در حالی که اگر فرد در دوره ی متوسطه ، مهارت آموزی را شروع کرده و تا پایان دوره دانشجویی ادامه دهد ، درصد بیکاری در بین فارغ التحصیلان تا حد چشمگیری کاهش می یابد .
امروزه در مهد کودک ها ، مدرسهها ، دانشگاهها ، پا دگانها، ندامتگاهها و مراکز صنعتی ، کارگاههای فنی و حرفهای را مشاهده می کنیم و بر خانواده هاست که از فراگیری مهارتهای فنی و حرفهای توسط فرزندانشان استقبال کرده و نیروی کار تحصیلکرده همراه با مهارت و توانمندی را تحویل جامعه دهند .
جوانان و مهارت آموزی
جوانان امروز که با معضل بیکاری مواجه هستند ، با مهارت آموزی در رشتههای فنی و حرفهای و الویت قرار دادن آن ، می توانند آینده ی شغلی خود را تضمین کنند .
در این بین دستگاههای مسئول نیز باید از فراگیران و افرادی که دارای مهارت هستند ، حمایت کنند ، زیرا بدون حمایت دولت امکان تامین مواد اولیه و تجهیزات لازم برای راه اندازی کسب و کار این افراد وجود ندارد.
برای ایجاد حس رقابت در بین جوانان و ارائه ی توانمندی آنان ، میتوان مسابقههای مهارت آموزی را بطور مستمر و مطابق با استانداردها برگزار کرد .
جوانان ، این سرمایههای کشور باید بدانند که امروزه مشاغل دولتی و اداری از نیرو اشباع شده و آنها می توانند با کسب مهارت های لازم ، در بخشهای تولید ، صنعت ، خدمات و … مشغول به کار شوند .
نیاز تجهیزات جدید در مراکز آموزش فنی و حرفهای
برای مهارت آموزی در بخشهای مختلف ، رشتههای متنوعی طراحی و ارائه شده است ، اما تجهیزات کارگاهی مربوط به بعضی از رشتهها قدیمی بوده و متناسب با نیاز روز نیست .
از آنجایی که آموزشهای فنی و حرفهای شامل تمام ردههای سنی می شود ، پس باید برای جذب گروههای سنی مختلف تجهیزات جدید را مهیا کرده و بکار گرفت .
دیدگاه شما